0495 52 13 02 veronique@ivtherapeut.be

en een hart onder de riem voor ieder die rouwt en ieder die mist.
in memoriam, Dries.

Zijn we niet allemaal …
stukjes verhaal, al dan niet aan de buitenwereld verteld …
al dan niet aan het licht gekomen of in de schaduwplekjes van ons ‘zijn’ beleefd …
stukjes bestaan die zich door geen mens in zijn vol-ledigheid laten samenpuzzelen
en waarvan we ergens hopen dat – àls er al iets wordt verteld-
dat het ons toch enigszins recht zal doen ?

Zijn we niet allemaal …
stukjes pogingen om het goede, het wijze, het schone … te ‘doen’ en te ‘zijn’ ;
zoekers, balancerend ergens op de koord tussen ‘eigenheid’ en ‘verbinding’
vinders, ergens op de lijn tussen hemel en aarde,
van schatten onderweg
schatten van mensen, schatten van ervaringen, …
buiten-gewone, intens beleefde momenten
maar ook en eigenlijk vooral dagdagelijks genot in ogenschijnlijk kleine dingen,
mits een breed en open perspectief.

Zijn we niet allemaal …
dragers van hoop, geloof en liefhebben (met wel 100 gezichten)
dragers ook van kwetsuren, pijn, onmacht en verdriet (met minstens evenveel gezichten)
dragers van ons denken, onze verlangens, ons voelen en bedoelen …

Met wat geluk
zijn we gezegend met de gave
ons verhaal zo bijeengesprokkeld te krijgen
tot een versie waar we – vaak na verloop van tijd –
voluit gepassioneerd mee verder kunnen
tot een versie die ‘ons-zelf’ recht doet
en ook élk ander
op een manier die ons sterkt
om – soms pas na heel wat tijd –
terug bewuste lopers te worden van wat ons pad ons brengt
en creator van de best mogelijke versie van onszelf.

Met meer geluk …
kunnen we terugvallen op een warm, koesterend nest
met zich altijd openende armen en een hart dat àlles wat er is poogt te verwelkomen,
waar telkens – soms na intense innerlijke strijd –
authentiek contact en mogelijk nieuwe kansen geboden kunnen worden, nieuwe wegen zichtbaar worden, ‘oplossingen’ zich tonen.

Met nog meer geluk …
kunnen we contact maken ergens diep vanbinnen
met de plek van onze eigen On-eindige kracht
waar we Gedragen zijn en verbonden met de Bron
en alles en allen in het hele Universum,
waar we altijd Thuis kunnen komen,
op ‘onze’ plek, ergens tussen vele generaties geleefd en nog te leven leven.

2 november 2016 – Veronique