0495 52 13 02 veronique@ivtherapeut.be

  Dit zijn de zinnen die, over een hele tijd gespreid verzameld werden;  hoofdzakelijk geïnspireerd door uitspraken in de therapieruimte.  Ze waren eerder al te lezen op één van mijn folders of de vorige website.   Ze zijn te mooi om ergens te laten verloren gaan, zo voelt het.  … Wie weet kunnen ze voor iemand iets verhelderen van wat therapie is en niet is.  Ik geniet er altijd weer van als ik de woordspelingen, die vaak zomaar kwamen aanwaaien, opnieuw lees.  Sommige zijn verbonden met herinneringen aan zeer intense momenten.  In de hoop dat er ook bij jou ergens iets ‘raakt’, deel ik ze heel graag.

Therapie is voor mij vooral tijd en ruimte geven aan ‘dat wat er is’ om een plek te kunnen geven aan ‘wat was’ en om ‘wat komt’ tegemoet te kunnen treden met vernieuwde hoop, houvast en perspectief. “

Therapie is voor mij vooral een bewuste en moedige daad om niet alles bij het oude te laten en het nieuwe alle kansen te geven.”

Therapie is als het ware een cadeau dat je jezelf én toekomstige generaties gunt, omdat je er voor zorgt dat de geschiedenis zich niet eindeloos zomaar blijft herhalen.”

Therapie is voor mij vooral een veilige plek, een ruimte geheel en al voor jou vanwaaruit beschadigingen en kwetsuren mogen zijn wat ze zijn tot ze beetje bij beetje een nieuw verhaal gaan vormen waar mee te leven valt tot zich een meer passende manier aandient om ermee om te gaan, tot onze ontmoeting ertoe heeft kunnen leiden datgene wat altijd al sluimerend aanwezig was aan mogelijkheden te laten geboren worden.”

Therapie is voor mij vooral een onmogelijk vooraf voorpelbaar fascinerend avontuur op de verzoeningslijn tussen angst en verlangen.”

Therapie is niet de wonden openrijten, maar met je openreten wonde gezien en erkent worden en stilaan leren leven met de littekens die blijven, zonder je er nog langer alleen mee te weten en onbegrepen te voelen.”

Therapie heeft mij vooral geleerd terug de regie op te nemen,  me niet te laten leven door demonen uit het verleden of stemmen die maar al te graag op de troon wilden komen zitten om het roer van mij over te nemen.  Ze maakten mij totaal overstuur, compleet machteloos of overgeleverd aan mijn angsten.  Eerst wilde ik van ze afgeraken … maar ik leerde zien dat ze het eigenlijk allemaal op één of andere manier wel goed met me voorhebben.  Ik heb ze geen van allen gedumpt, ze zijn er nog steeds… maar nu heb ‘ik’ het voor het zeggen.  

Therapie is zeer zeker geen hocus pocus, eerder hard werken, het onzegbare toch gezegd krijgen, het ondenkbare denken onder ogen zien, het ondoenbare toch aarzelend doen … en dan-plots, als uit het niets, beweging zien, daar waar alles vast leek te zitten op eenzelfde zich eindeloos herhalend dood-spoor.”

Therapie her-schrijft je oude verhaal met nieuwe inkt.”

Therapie laat plek vinden aan die ervaringen en gevoelens die daar om schreeuwen maar niet te delen zijn met wie je dagdagelijks omringen.”

Therapie laat de stilte stilte zijn, het zoeken zoeken, de pijn, pijn … om dan te zien dat net daardoor  woorden of beelden ontstaan die toelaten uit te drukken, te helen, te verbinden … om dan vast te stellen dat zoeken stilaan vinden wordt en pijn plaats maakt voor leven voorbij de pijn.”

Therapie is inpluggen op je eigen wijsheid.”

Therapie is nét niet wat ik dacht dat het was .. ik heb gemerkt dat het geenszins is jezelf uit handen geven aan een deskundige maar veeleer je in goede handen voelen, je gezien en erkend weten en zo nu en dan spiegels aangereikt krijgen van iemand die met mildheid en mededogen en vooral zonder oordeel kijkt en intens contact met je maakt waardoor je in staat bent jezelf weer bij of in de hand te nemen. “

Van de 5O bloemetjes die ik voor m’n verjaardag wil schenken, komt er alvast eentje terecht bij élk van deze schatten van mensen : Lieve Talloen, Ann Van Hecke, Lise Hoeyberghs, Liesbeth Joorissen, Suzanne Kempeneers,  Freya Vanden Bossche, Griet Heylen en Koen van Yar.  Nog 42 te gaan 🙂