Wat gisteren met me gedaan heeft… het leek meer op gewoon een vriendschappelijk gesprek ipv therapie.. dat gevoel kreeg ik eerst. Het deed niet zoveel met me.
Tot ik bij de kine was en even alleen was.
Ik kon er van genieten. Ik heb het besluit genomen om vanaf mei een poetsvrouw te nemen zodat ik daar al minder mee bezig moet zijn. Vandaag heel mijn huisje gepoetst. Rekeningen betaald. Krijg straks zelfs een collega over de vloer. Wauw… bezoek. En morgen een vriendin. Wow. Mijn huisje blinkt. Nee niet voor hen. Gewoon voor mezelf. Vandaag de eerste dag met draagbare pijn. Kheb zelfs een film bekeken zonder schuldgevoel. Nu een douche en ook ik kan er dan weer tegen. Denk toch dat er in mij ook wat is opgekuist. Nu alleen echt leren genieten zonder schuldgevoel. Dank voor gisteren. Opgelucht.